Επιστημονική στήριξη της σκεπτικής ισοσθένειας[*] (29/9/2018)

Από την άποψη της στατιστικής φυσικής η εντροπία εκφράζει την ύπαρξη πιθανότητας στην κατάσταση ενός συστήματος και η αύξηση της θετικής εντροπίας σημαίνει το πέρασμα του συστήματος αυτού από τις λιγότερο πιθανές στις περισσότερο πιθανές καταστάσεις. Αυτή η αύξηση της εντροπίας δεν έχει απόλυτο χαρακτήρα ακόμα αλλά εκφράζει μόνο την πιο πιθανή ροή των διαδικασιών, δηλαδή, κατεύθυνση και τρόπους αλλά όχι αιτιότητα.

Στατιστική είναι η μορφή με την οποία εμφανίζονται οι νομοτελειακές αιτίες της σύνδεσης μεταξύ των φαινομένων. Η στατιστική νομοτέλεια της αιτίας της σύνδεσης είναι αυτή στην οποία η δεδομένη κατάσταση του συστήματος δεν καθορίζει όλες τις διαδοχικές καταστάσεις ταυτόσημα, αλλά μόνο με μία καθορισμένη πιθανότητα. Αυτό είναι αντικειμενικό, όσο ένα τέτοιο μπορεί να υπάρχει, μέτρο της πιθανότητας πραγματοποίησης των σωρευμένων στο παρελθόν τάσεων της αλλαγής.

Η στατιστική ερμηνεία της εντροπίας περιορίζει τη σφαίρα ενέργειας της δεύτερης αρχής της θερμοδυναμικής στις μακροσκοπικές διαδικασίες και φανερώνει ότι είναι ανεφάρμοστη αρχή όχι μόνο στα συστήματα με μικρό αριθμό στοιχείων (μικροσυστήματα), αλλά και στους οργανισμούς που περιλαμβάνουν απεριόριστο αριθμό στοιχείων (κοινωνίες, κόσμος, σύμπαν). Σε τέτοιες οργανώσεις η έννοια για την περισσότερο πιθανή κατάσταση χάνει το νόημά της. Όλες οι καταστάσεις σε αυτούς τους απεριόριστους σχηματισμούς  παρουσιάζονται με ίσες πιθανότητες, πράγμα που σημαίνει ότι χάνει το νόημά του ο νόμος που ορίζει το πέρασμα του συστήματος από τις λιγότερο πιθανές στις περισσότερο πιθανές καταστάσεις και δυνατότητες.

Είναι προφανές ότι ο αριθμός των στοιχείων ενός συστήματος καθορίζει και τις πιθανότητες αλλαγής της δομής του. Εδώ, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι είναι συνάρτηση του ποσού της οριακής αναλλοίωτης σταθεράς που εμφανίζει κάθε σύστημα και ότι η ισοσθενής κατάσταση θα πρέπει να ισχύει έξω από το διάνυσμα που ορίζεται από τον νόμο: ν-3=0 της αναλλοίωτης σταθεράς. Δηλαδή, απλούστερα, η διακύμανση ενός συστήματος με τρία στοιχεία έως το άπειρο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νομοτελειακής ισοσθένειας, που στην πράξη είναι η διαλεκτική επικοινωνία των στοιχείων σε όλα τα επίπεδα, ύλης ενέργειας και πληροφορίας, είναι η παρατήρηση του E.Schdrodinger (“What is life? The physical aspects of the living cell” Cambridge University Press 1944): «Το τέχνασμα με το οποίο ένας οργανισμός διατηρείται ακίνητος (ατάραχος) σε ένα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο χαμηλής εντροπίας (οργανωτικότητας) στην πραγματικότητα είναι η απομύζηση, συνεχώς, χαμηλής εντροπίας από το περιβάλλον του». Δηλαδή, αντισταθμιστικά, η τάση της αύξησης της εντροπίας ενός ανοιχτού συστήματος εξισορροπείται δυναμικά με τη μείωση της εντροπίας που απορροφά από το περιβάλλον του. Πράγμα που επιβεβαιώνει την βασική αρχή των σκεπτικών ότι «το παντί λόγω ίσος λόγος αντικείται» και ότι η ισοσθένεια οδηγεί σε Α-φασία και Α-ταραξία.

---

[*] Ισοσθένεια είναι όρος της Σκεπτικής Φιλοσοφίας και αφορά στην κατάσταση που ανήκει στην διαδρομή της συνείδησης από την ταραχή στην αταραξία.

Η Σκεπτική Φιλοσοφία παρόλον ότι είναι η πιο παρεξηγημένη και συκοφαντημένη ελληνική σκέψη από όλα τα σκοτεινά, ημισκότεινα, ταραγμένα και δογματικά κέντρα εξουσίας, υλικής και πνευματικής, είναι συνεχής και ζωντανή, επαληθευόμενη καθημερινά μέχρι σήμερα. Χωρίς όμως να περιέχει ηθικές και άλλες τελεστικές οδηγίες και επιταγές.