Η μικρή ωραία θάλασσα (21-10-2017)

Ο μικρός χώρος και η καθυστέρηση της αντίληψης κάνουν την συμβίωση πιο επώδυνη απ’ ό,τι ορίζει η φύση της.

Ο μεγάλος κίνδυνος, όπως επέδειξε ο Σαρωνικός, ενός οικολογικού ατυχήματος αποκτάει πιθανότητες συμβάντος σε κάθε στιγμή.

Οι αρμόδιοι πάντα αναρμόδιοι και απόντες σ’ ένα χώρο όπου συνωστίζονται χιλιάδες σκάφη μικρά και μεγάλα. Οι πιθανότητες πάρα πολλές, οι πάντες ανέτοιμοι. Ο τουρισμός, οι εκδρομείς, οι παραθεριστές, οι επιχειρηματίες μεγάλοι ή μικροί, οι πάντες σε ένα πανηγύρι. Η πιθανή καταστροφή τεράστια, τόσο για την Ελλάδα αλλά και για όλη τη Μεσόγειο.

Οι μόνιμοι κάτοικοι στα νησιά, αιχμάλωτοι, χωρίς φωνή ή δυνατότητες να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ονειρεύονται διακοπές στις πόλεις, ντόπιες ή ξένες. Οι τουρίστες, ντόπιοι και ξένοι, γυρεύουν τα νησιά να παρέχουν μαζί με τη θάλασσα και όλες τις αμαρτίες της πόλης. Η φύση και ο χώρος του κάλους, κατεστραμμένα στο έπακρο. Οι συμβιβασμοί του κέρδους, η ασχήμια, οι ύβρεις «καλλιεργούνται» από φιλοπρόοδους επιχειρηματίες με μέγεθος κολοσσών και ψιλικατζήδων ανάκατα.  Ελάχιστοι σαστισμένοι κάτοικοι δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς  βρέθηκαν σε αυτό το μπέρδεμα.

Τα «μαγαζιά», όπου σε διακοπές αναλώνουν την ανεργία τους οι τουρίστες, οργανωμένες λίγο ή πολύ παραλίες απλώνουν τις ξαπλώστρες έτσι ώστε μοιάζει να είναι το ξάπλωμα μόνο το ενδιαφέρον που απόμεινε. Σώζεται χωρίς σχεδόν προσπάθεια το εσωτερικό των νησιών, για όσα από αυτά αρκεί ο ελάχιστος χώρος. Μερικά είναι τόσο μικρά που δεν υπάρχει ούτε αυτός ο χώρος.

Σ’ αυτό το πανηγύρι υπάρχουν μικρά εσωτερικά, της ψυχής, δεδομένα που έχουν δική τους ζωή.

Το παν στον έλεγχο του κέρδους, ο κανόνας του συστήματος. Αυτό σημαίνει για τους ανθρώπους μείωση της ελευθερίας αλλά κυριαρχία της ασυδοσίας. Σπατάλη της πανάκριβης διαθέσιμης ενέργειας, μείωση των πόρων, ομοιομορφία και πολλά ακόμη αμαρτήματα.

Μια σκηνοθετημένη αλλά εγκληματική παράσταση. Το νόημα του τίποτα. Τα μάτια κόκκινα για το κέρδος. Το ενδιαφέρον του συστήματος περιορίζεται στο χρόνο και στο χρήμα που απαιτούνται για την ενθυλάκωση του στόχου ή καλύτερα για την πώληση του προϊόντος.

Με τις πρώτες βροχές και τα κρύα, ο πυρετός πέφτει. Η αρρώστια παθαίνει κρίση, χωρίς να φοβάται όμως, με την άνοιξη θα έρθει νέα επιδείνωση. Νέες ασχήμιες θα αποκτήσουν νέα πρόσωπα. Το νόημα του τίποτα.

Ένα ευφυές «σκατό» που μαθαίνει συνεχώς οτιδήποτε το ενδιαφέρει επιλέγοντας από το άπειρο της πολυπλοκότητας τον διαφορισμό ο οποίος επιβάλλει το εκάστοτε κατηγόρημα. Το νόημα του τίποτα.