Ο Μανωλιός που λεγόταν καπιταλισμός (2/11/2013)

 … Τώρα λέγεται νεοφιλελευθερισμός. Ονομάζεται επίσης νέα τάξη, που θυμίζει λίγο ή πολύ τα ναζί – οράματα. Υπάρχουν και άλλες ονομασίες όπως «παγκοσμιοποίηση», αχάριστη μετάφραση του δυτικού όρου, ή «κοινωνία των πολιτών» ενώ θα ‘πρεπε των «πωλητών» ή τέλος «οικονομία της αγοράς». Είναι περίεργη, ή δεν είναι καθόλου, αυτή η πολυνομία όπως ακριβώς οι απατεώνες με τις πολλές ταυτότητες.

Ο χαρακτήρας αυτού του νεοκαπιταλισμού είναι, όπως λέγουν, ο πειραματικός συγκερασμός απόψεων στον οποίο οι παλαιές αρχές προσαρμόζονται στις νέες ανάγκες. Στην ουσία χωρίς αρχές, γι αυτό επικαλούνται το τέλος των ιδεολογιών.

Είναι εναντίων οιασδήποτε ισχύος θα μπορούσε να απειλήσει την «ελευθερία» του ατόμου και να το εμποδίσει να επιτύχει τους στόχους του. Παραλείπουν το ότι οι στόχοι είναι επιλεγμένοι από τις κεφαλαιοκρατικές συσπειρώσεις με οιονδήποτε τρόπο και μορφή εμφανίζονται. Επιτίθενται και ανακατασκευάζουν τους κοινωνικούς θεσμούς δήθεν υπό το φως των νέων αναγκών που προκύπτουν από την «πρόοδο» της τεχνικής. Προπαγανδίζουν ότι ο άνθρωπος θα ελέγξει στο μέλλον το πεπρωμένο του και θα δημιουργήσει μέσα από την οικονομική ανάπτυξη, σαν αυτοσκοπό, έναν καλύτερο κόσμο. Καλλιεργούν την άρρωστη επιθυμία της εκμετάλλευσης των πάντων και του ξεπουλήματος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Πίσω απ’ αυτή την επιθυμία κρύβεται η δυστυχία που μας κυβερνάει ολοφάνερη και ανελέητη.

Παραθέτω απόσπασμα από άρθρο οικονομικής εφημερίδας όπου ανενδοίαστα και αδιάντροπα εκτίθεται η αντίληψη της αλληλεγγύης που διαθέτει η νέα τάξη:

…H aντίληψη ότι η βάση της πυραμίδας, δηλαδή η κατώτατη βαθμίδα της παγκόσμιας οικονομίας, δεν αποτελεί βιώσιμη αγορά, παραγνωρίζει την αυξανόμενη σημασία της παραοικονομίας στους φτωχότερους των φτωχών. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες, η παραοικονομία φτάνει το 40 – 60% της συνολικής οικονομικής δραστηριότητάς τους.

Για τις εταιρίες που έχουν τους πόρους και την επιμονή να ανταγωνιστούν στις αγορές των φτωχότερων πληθυσμών του πλανήτη, οι προοπτικές ανταμοιβής περιλαμβάνουν μεγέθυνση, κέρδη και ανυπολόγιστες «συνεισφορές» (συμφορές) στην ανθρωπότητα.